Witajcie. Jako, że Dawit wrzucił awatara i tekst tej piosenki, ja postanowiłem zrobić to samo.
To znaczy, że wrzucić awatara związanego z walką z caratem. Tekst po niżej. A do posłuchania zapraszam
w awatarze.
Pod wielką mapą Imperium
Autor: <span>matius</span>
Pare lat temu usłyszałem ten wiersz na akademi z okazji 11 listopada. I pokazuje, do czego dochodiło,
kiedy byliśmy wcielani do wrogich sobie armi. Ukazuje też wiarę tych rzołnierzy, że ich śmierć nie pójdzie
na marne. Że w łaśnie po tej wojnie państwo nasze będzie mogło pokazać się na mapie.
Piosenke też wrzucę.
Uwaga literówki i błendy ortograficzne.
Wyprawa do Norwegi – czyli łamanie barier językowych
24.05.2014 r.
Witajcie.
Jak widziałem dajemy zagatki. Więc i ja. O kim jest mowa w piosence. Zapraszam do awatara. Piosenka bardzo
mi się podoba.
Wrzucam list w butelkę
Mija noc, błyszczy srebrny rorzek w dali
Odbici w szkle wydajemy się śmieszni i mali
Świat wzgardził nami
Zatopiono gdzieś skrzynię,
Napewno wielu koło niej przepłynie.
Może właśnie Ty otrzymasz,
A może to już masz.
Od czarnoksiężnika życia,
Trujkont bermucki niczym wir,` wciąga w odment wolę.` Czas przyśpiesza i rozrywa kadłup niczym kły rozszalałej bestji,` droga, jóż nie jest prosta.` Wciąż i wciąż w dół,` boję się jednego, że kiedyś skończy się czas.` Który odbieże mi ster,` ale nie odbierze mi jednego, miłości.` Miłość niszczy przelkie granice.` Miłość to lekkie kajdany, słotkiej niewoli.` Niczym słuchać w zamknięciu przez cały czas ulubionej piosenki,` Która nigdy się nie nudzi.` Słowa twej nimfy mogą ranić, ale to dla ciebie najcenniejsze rady.`
Życie niczym lichutki okrent został wciągnięty przez wir bezlitosnej, twardej żeczywistości.` Kienyś uda się wyrwać, tylko ile będzie to
kosztować?` Tego niewie nikt.` Gdy wiatr targa twe żagle zuchfale,` ty nie trać wiary w przyjacielską dłoń ludzi.` Nie gardź tymi, którym rozpadł się ster.` Bo kiedyś tobie, ktoś zniszczy przelkie wiosła i maszty.` ale niewiadomo jak czarny by był sztorm, tak w zagubionych sercach zabłyśnie najpiękniejsza z tęcz.`
Czasem mgła zasłania choryzonty,` to poprowadzi nas nimfa i bogini serca.` To ona sprawi, że stopnieje lód, który niszczy nas jak rak,` robiąc z nas wrak.`
My, jak ptak bez piór chcemy wzlecieć do naszej gwiazdy,` lecz nie umiemy,` jesteśmy niebogaci w najważniejszą z cech, w służbę.` Służbę na wieki, za darmo.` Czy
Tam gdzie
Tam gdzie zimne wieją wiatry zimy.
Tam gdzie puste są pola.
Tam gdzie wojna trwa wiecznie.
** ** **
Czas z piasku, przesypuje się przez palce jak woda
Karzda kropelka ryje rylcem minuty bolesnych słów.
Wiatry niepamięci już zatarły wyryte słowa,